WŁADCZYNIE 1250

Irena Laskarina Asenina

Była córką cesarza Nicei Teodora II Laskarysa i Heleny Aseniny, córki cara Bułgarii Iwana Asena II. W 1257 r. poślubiła możnowładcę bułgarskiego ze Skopje Konstantyna Ticha. Mieli syna i córkę (nieznanych z imienia). To małżeństwo pozwoliło mu wystąpić z roszczeniami do korony bułgarskiej. Do tej pory najpoważniejszym kandydatem był żonaty z córką Iwana Asena II, Mico Asen.

W 1257 r. został obwołany carem. Pokonał Mico Asena w 1261 r., który przekształcił południową Bułgarię w półsuwerenne państwo. W 1258 r., po śmierci ojca Ireny, nowym cesarzem Nicei został jej około 8-letni brat, Jan IV Laskarys. Po tygodniu arystokracja zamordowała sprawującego władzę w jego imieniu regenta Georgiosa Muzalona i w jego miejsce osadziła Michała VIII Paleologa. Rok później został on już współcesarzem. W VII.1261 r. jego wódz Aleksy Strategopulos odzyskał z rąk łacinników niemal bez walki Konstantynopol. Michał VIII koronował się we IX.1261 r. w tamtejszej świątyni Hagia Sofia na cesarza bizantyńskiego. Jego syn został ogłoszony współwładcą (basileusem). Wkrótce potem Michał kazał oślepić i uwięzić Jana IV, by skutecznie uniemożliwić mu dochodzenie praw do tronu odrodzonego Cesarstwa Bizantyńskiego. Konstantyn Tich nadal był zajęty walką z Mico Asenem na południu Bułgarii i z Węgrami, popierającymi drugiego z kontrkandydatów do korony carskiej, na zachodzie

Irena nie zapomniała krzywd doznanych przez rodzinę. Miała się stać w najbliższych latach najzaciętszą przeciwniczką nowego cesarza bizantyńskiego. To ona stała za antybizantyńskimi poczynaniami męża, który po umocnieniu swej władzy, w 1262 r. najechał ziemie cesarstwa, a w 1264 r., na czele połączonych wojsk bułgarsko-tatarskich spustoszył Trację, czego Michał VIII omal nie przypłacił życiem. Wojna pomiędzy Bułgarią a Bizancjum rozpoczęta w 1262 r. miała toczyć się do 1268 r. W 1268 r. pomiędzy Bułgarią a Bizancjum został zawarty pokój. Irena umarła w tym mniej więcej czasie, najpóźniej w 1270 r.