KANDYDATKI NA PREZYDENTA 2000-2010
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Ingrid Betancourt

Urodziła się 25.XII.1961 r. w Bogocie w Kolumbii. Do szkół chodziła w Paryżu, gdzie jej ojciec, Gabriel Betancourt, były minister edukacji Kolumbii, był ambasadorem przy UNESCO. Jej matka, Yolanda Pulecio, była niegdyś Miss Kolumbii i posłanką w Kongresie. We Francji ukończyła nauki polityczne. Potem wyszła za mąż za francuskiego dyplomatę, z którym ma 2 dzieci. Kiedy jednak w 1989 r. popierany przez nią kandydat na prezydenta, Luis Carlos Galan (jej matka była jego doradczynią), zginął zamordowany przez handlarzy narkotyków, rozwiodła się i przyjechała do Bogoty, by rozpocząć działalność polityczną. W 1994 r. (lub 1996 r.) została po raz pierwszy wybrana do parlamentu, gdzie ujawniła aferę korupcyjną, w którą był zamieszany ówczesny prezydent Ernesto Samper.  Potem założyła nową partię "Oxygeno Verde". Od 1996 r. stoi na jej czele. W latach 1998-2001 była senatorem. W tym czasie zaczęła otrzymywać pogróżki, więc jej dzieci musiały wyjechać z ojcem do Nowej Zelandii. W 2001 r. opublikowała autobiografię, która stała się bestsellerem we Francji, ale w jej ojczyźnie cieszyła się umiarkowanym powodzeniem. W 2002 r. została kandydatką swej partii na prezydenta, a na swego wiceprezydenta wybrała Clarę Rojas. 23.II.2002 r. obie kobiety zostały porwane przez  lewackich rebeliantów z Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kolumbii (FARC) w drodze na spotkanie z wyborcami w strefie kontrolowanej przez partyzantów. Mimo ostrzeżeń nie zgodziła się na obstawę. W wyborach prezydenckich z 26.V.2002 r. zajęła 5 miejsce z 0.5% głosów. W III.2003 r. rzecznik rebeliantów z FARC obwieścił, że Ingrid Betancourt żyje i ma się dobrze. Ingrid Betancourt została uwolniona 2 lipca 2008 roku w wyniku operacji przeprowadzonej przez kolumbijski wywiad i wojsko. Oświadczyła potem, że nadal „chce służyć Kolumbii jako prezydent”.