WŁADCZYNIE 500-750
PRZEWODNICZĄCE ZGROMADZEŃ PRAWODAWCZYCH PRZED XX WIEKIEM

Hilda

Urodziła się w 614 r. jako córka księcia Deiry, Hererica, siostrzeńca lub bratanka króla Edwina, i jego żony, lady Bregswith. Hereric udał się wraz ze swym wujem na wygnanie po inwazji króla Bernicii, Aethelfritha. Hilda urodziła się prawdopodobnie na dworze króla Raedwalda na terenie Wschodniej Anglii w Rendlesham w Suffolk. Dwa lata później, kiedy Edwin odzyskał Northumbria cała rodzina, lub co najmniej tylko Hereric, przebywała na dworze króla Ceretica z Elmet. Tutaj nieszczęsny książę został śmiertelnie otruty. Być może to było przyczyną inwazji króla Edwina na Elmet w 617 r. Hilda i jej siostra, Hereswith, dorastały na podwójnym dworze Edwina w York i Yeavering. W 627 r. obie zostały ochrzczone przez świętego Paulinusa. Pobierały u niego także nauki. Hilda zdecydowała się służyć Bogu w wieku 33 lat. Hereswith wyszła za mąż za księcia Aethelric z Wschodniej Anglii, brata króla Anny, któremu urodziła przyszłego króla Ealdwulfa. Hilda zdecydowała się towarzyszyć siostrze. W 647 r. Hereswith wstąpiła do klasztoru w Chelles we Francji. Hilda planowała się do niej przyłączyć, ale święty Aidan przekonał ją, aby wróciła do Northumbrii. Podarował jej niewielką posiadłość ziemską, aby założyła tam klasztor. Hilda przeniosła się jednak do Hartlepool gdzie zastąpiła świętą Heiu na stanowisku przeoryszy. Zorganizowała wspólnotę według zasad Kościoła Irlandzkiego, a w szczególności według formuły świętego Kolumbana. W 657 r. założyła podwójny klasztor dla mnichów i mniszek w Whitby (Streoneshall), w którym w końcu osiadła. Hilda była patronką sztuki, słynną nauczycielką (radzili się jej królowie i opaci). Jej klasztor stał się sławnym centrum nauczania. Wyuczyło się tam 5 biskupów. W 664 r. była gospodynią i przewodniczącą sławnego synodu w Whitby. Dyskutowano na nim o drodze, jaką ma pójść kościół w Northumbrii. Zdecydowano, że ma się raczej kierować naukami kościoła rzymskokatolickiego niż Celtic Irish Iona (celtyckiego). Hilda sympatyzowała z tym ostatnim, ale zaakceptowała tę decyzję. Zmarła 17.XI.680 r. w Whitby po długiej i pełnej cierpień chorobie.