WICEPREMIERZY 1991-2000
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Els Borst-Eilers

Urodziła się 22.III.1932 r. w Amsterdamie. W 1958 r. ukończyła medycynę na Uniwersytecie Amsterdamskim. W latach 1958-60 robiła specjalizację z pediatrii, a potem z immunohematologii (1960-65). W 1972 r. obroniła doktorat. Była pracownicą naukową zajmującą się immunohematologią na Uniwersytecie Utrechckim (1965-69). Od 1969 r. pracowała w tamtejszym Szpitalu Akademickim, najpierw jako kierowniczka banku krwi, a potem jako dyrektor medyczny (od 1976 r.). Piastowała funkcję przewodniczącej Rady Zdrowia w okresie 1986-94. Od 1992 r. była profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Amsterdamskim. Od 1977 r. należy do Królewskiego Towarzystwa Medycznego w Edynburgu. Między innymi przewodziła także Kolegium Transfuzji Krwi, była przewodniczącą Centralnego Komitetu Etycznego ds. Badań Medycznych. Zasiadała także w Radzie Doradczej ds. Nauki i Technologii i w Komitecie Remmelink. Jest członkinią Instytutu Medycyny w Waszyngtonie. Opublikowała ponad 60 artykułów m.in. na temat immunologii, immunohematologii i etyki medycznej. 22.VIII.1994 r. weszła w skład rządu jako minister zdrowia, opieki społecznej i sportu. Od 1968 r. jest członkinią partii Demokraci 66. W 1998 r. była przywódczynią tego ugrupowania. W V.1998 r., jako pierwsza kobieta w historii Holandii, została tzw. Królewskim Informatorem, tzn. politykiem, który doradza królowej Beatrix w sprawie tworzenia nowego rządu (w tym przypadku drugiej koalicji premiera Wima Koka). Od 03.VIII.1998 r. do 22.VII.2002 r. piastowała tekę drugiej wicepremier i ponownie ministra zdrowia, opieki społecznej i sportu.  Od 1988 r. jest wdową po doktorze  Johanie Borst. Jest matką trojga dzieci i babcią czworga wnucząt.