SZEFOWE RZĄDÓW LOKALNYCH 1991-2000

Catherine Sophia Callbeck

Urodziła się 25.VII.1939 r. w Central Bedeque na Wyspie Księcia Edwarda. Po ukończeniu szkoły średniej w Summerside studiowała na Uniwersytecie Mount Allison. W 1960 r. została bakałarzem handlu. Trzy lata później ten sam stopień uzyskała z zakresu edukacji na Uniwersytecie Dalhousie. Potem ukończyła kursy z zakresu zarządzania na Uniwersytecie Syracuse. Następnie przez kilka lat wykładała biznes w Nowym Brunszwiku i Ontario. W 1968 r. wróciła na Wyspę Księcia Edwarda, aby podjąć pracę w rodzinnej firmie, Callbeck's of Central Bedeque. W 1974 r. po raz pierwszy została członkinią prowincjonalnego Zgromadzenia Ustawodawczego z okręgu Fourth Prince z ramienia Liberalnej Partii Kanady. W latach 1974-1978 była ministrem zdrowia i służb społecznych oraz ministrem ds. inwalidów. W 1978 r. porzuciła politykę na rzecz pracy w rodzinnej firmie. 21.XI.1988 r. została członkinią federalnej Izby Gmin z okręgu Malpeque. Była tam oficjalnym recenzentem opozycji ds. konsumenckich, korporacji, energii, kopalni i zasobów, instytucji finansowych. Była także asystentką recenzenta ds. prywatyzacji i regulacji. Dodatkowo była członkinią parlamentarnej podkomisji ds. instytucji finansowych oraz wiceprzewodniczącą parlamentarnej komisji liberałów ds. trwałego rozwoju. W XI.1992 r. zrezygnowała z zasiadania w izbie niższej federalnego parlamentu i zdecydowała ubiegać się o przywództwo Liberalnej Partii Wyspy Księcia Edwarda. 23.I.1993 r. została wybrana na to stanowisko pokonawszy wcześniej dwóch rywali. Dwa dni później, 25.I.1993 r., została zaprzysiężona na premiera tej prowincji. 29.III.1993 r. została wybrana do parlamentu Wyspy. Po raz pierwszy na czele trzech głównych partii stały kobiety. Catherine Callbeck tym samym stała się pierwszą w historii Kanady kobietą wybraną na premiera prowincji. Odeszła z tej funkcji 10.X.1996 r. z powodu malejącego poparcia społecznego dla jej rządu. Wróciła wtedy ponownie do pracy w rodzinnym przedsiębiorstwie. Od 23.IX.1997 r. zasiada w federalnym Senacie Kanady. Choć nie jest feministką, to uważa, że kobiety chcą obejmować urzędy publiczne, ale nie w wyniku jakichś specjalnych zabiegów, lecz ze względu na swoje kompetencje.