GUBERNATORKI 2459- 
WŁADCZYNIE 1450

Birgitte Olufsdatter Thott

Była najstarszą córką Olufa Axelssona Thotta i Karen Jensdotter Falk. W 1442 r. wyszła za mąż za szwedzkiego członka Rady Państwa i langmanda Ehrengissle Nilssona Młodszego Natt och Dag. W czasie wojny szwedzko-duńskiej korespondowała z wrogami króla Szwecji Karola VIII i knuła przeciwko niemu. W tym samym roku skazano ją na spalenie na stosie za zdradę, ale wyrok złagodzono na odosobnienie w klasztorze w Kalmarze. Jej mąż zmarł w 1469 r. Procesowała się z jego dziećmi z pierwszego małżeństwa o szwedzkie zamki oraz z teściową, Anne Present, o prawo własności nad zamkiem Vallø, który Birgitte odziedziczyła po swej matce, Karen Falk. Poparł ją król Danii, który mianował ją Lensmandem (królewskim szeryfem) w Królewskich Posiadłościach w Dronningholm, gdzie nadzorowała także lokalną administrację. Wiele swych posiadłości sprzedała królowi Janowi. Większość jej kłopotów związanych z spadkami wynikała z tego, że nie miała dzieci. Zmarła po 03.III.1498 r.