WICEPREMIERZY 1991-2000
MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH  
KANDYDATKI NA PREZYDENTA 2004-

Benita Maria Ferrero-Waldner

Urodziła się 05.IX.1948 r. w Salzburgu jako córka Bruno i Emmy Waldnerów. Jej ojciec był dentystą w Oberndorfie koło Salzburga. Jest członkinią konserwatywnej Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP). W 1966 r. zdała maturę w realnym gimnazjum Josef-Preis-Allee w Salzburgu. Potem studiowała na tamtejszym uniwersytecie i w 1970 r. uzyskała doktorat z prawa. W latach 1971-78 pracowała w biznesie w Niemczech Zachodnich w Paul Kiefel GmbH oraz w Gerns & Gahler GmbH w Freilassing jako menedżer ds. eksportu. W 1974 r. wyszła za mąż za Wolfganga Sterra. Małżeństwo to zakończyło się rozwodem w 1983 r. Od 1978 do 1981 r. pracowała jako menedżer ds. sprzedaży na obszar Europy w przedsiębiorstwie P. Kaufmann Inc z Nowym Jorku, ale z siedzibą w Niemczech. W roku 1983 powróciła do pracy w Niemczech, tym razem na stanowisko asystentki kierownika firmy Gerns & Gahler GmbH. Po krótkim okresie w austriackiej ambasadzie w Madrycie, po zdaniu egzaminów w Urzędzie Spraw Zagranicznych, w VI.1984 r. weszła w skład służby dyplomatycznej. Od IX.1984 r. do I.1986 r. pracowała w różnych departamentach Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Wiedniu. Kontynuowała swą karierę jako pierwszy sekretarz ambasady Austrii w Dakarze, w Departamencie Pomocy Rozwojowej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz jako radca ds. ekonomicznych przy ambasadzie Austrii w Paryżu, gdzie była zastępczynią szefa misji i tymczasową  chargé d'affaires. Od II do XII.1993,  pełniąc funkcję ministra pełnomocnego, była zastępczynią Szefa Protokołu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 01.I.1994 r. została mianowana Szefem Protokołu w Urzędzie Sekretarza Generalnego ONZ w Nowym Jorku. 04.V.1995 r. została sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w czwartym rządzie kanclerza Vranitzky'ego. Pozostała na tym samym stanowisku w jego następnym gabinecie. Tę samą funkcję powierzył jej kanclerz Victor Klima - piastowała ją od 28.I.1997 r. do 04.II.2000 r. Tego samego dnia kanclerz Wolfgang Schüssel mianował ją, jako pierwszą kobietę w historii Austrii, ministrem spraw zagranicznych. W rządzie zajmowała trzecie miejsce po kanclerzu i wicekanclerzu. W okresie 04.II-31.XII.2000 była przewodniczącą Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W drugim rządzie kanclerza Schüssela, zaprzysiężonym 28.II.2003 r., zachowała swoje stanowisko. 15.I.2004 r. konserwatyści nominowali ją na kandydatkę na prezydenta Austrii. W celu poparcia jej kandydatury założono ponadpartyjny komitet obywatelski, którym kierował Kurt Bergmann, były sekretarz generalny austriackiej telewizji publicznej ORF. W wyborach, które odbyły się 25.IV.2004 r. zajęła drugie miejsce zdobywając 48% głosów. 27.VII.2004 r. kanclerz Wolfgang Schuessel mianował ją na następnego austriackiego komisarza w Komisji Europejskiej. 20.X.2004 r. na stanowisku ministra spraw zagranicznych Austrii zastąpiła ją Ursula Plassnik. Od 22.XI.2004 do 01.II.2010 r. była komisarzem ds. stosunków zewnętrznych Unii Europejskiej i europejskiej polityki sąsiedztwa. We IX.2009 r. bez powodzenia ubiegała się o stanowisko dyrektorki generalnej UNESCO. Mówi biegle po francusku, angielsku, hiszpańsku i włosku. Lubi eleganckie kostiumy, jazdę na rowerze i pływanie. Uprawia jogę. W 1993 r. poślubiła Hiszpana Francisco Ferrero-Camposa. W 2003 r. Kościół katolicki unieważnił jej pierwsze małżeństwo i dzięki temu mogli wziąć ślub kościelny.