Beatrycze di Lascaris
Urodziła się w 1370 lub 1372 lub 1376 r. w Tende. Jej ojcem był hrabia Tende Pietro Balbi Lascaris, a matką Poligena. 02.IX.1403 r. poślubiła kondotiera Bonifacio (Facino) Cane, który ją porwał z ojcowskiego zamku i zabrał ze sobą. Dzieliła z nim trudy wojenne i stała się uczestniczką jego wypraw. Była też zrównoważoną doradczynią w czasie walki, jaką Cane toczył o objęcie władzy w księstwie Mediolanu. Owdowiała 19.V.1412 r. Wkrótce potem poślubiła księcia Mediolanu Filipa Marię Viscontiego, wnosząc duży posag w postaci 4000 dukatów w złocie i niektórych posiadłości w Piemoncie. Dzięki temu Filippo Maria mógł spłacić długi zaciągnięte przez jego brata i poprzednika Giovanniego Marię oraz uporządkować państwo i umocnić swoją władzę. W 1418 r., prawdopodobnie w celu zagarnięcia jej dóbr, mąż oskarżył ją o cudzołóstwo i, po przyznaniu się do tego na torturach, została skazana na śmierć i ścięta 13.IX.1418 r. w zamku Binasco razem ze swoim rzekomym kochankiem MichałemOrombelli. Plan pozbycia się Beatrice być może został przygotowany przy współpracy Agnieszki del Maino, damy dworu Beatrycze i zarazem kochanki jej męża.