KOBIETY-PREMIERZY
KANDYDATKI NA WICEPREZYDENTA

Martha Beatriz Merino Lucero

Urodziła się 15.XI.1947 r. w bardzo katolickiej rodzinie jako córka Augusta i Aidy Merino Lucero. Ukończyła prawo na Universidad Nacional Mayor de San Marco w Limie. Potem specjalizowała się w międzynarodowym prawie podatkowym na uniwersytecie w Harvardzie. Następnie odbyła studia z zakresu prawa podatkowego i ekonomii w London School of Economics. W 2001 r. prezydent Toledo powierzył jej funkcję nadinspektora Narodowej Administracji Podatkowej (instytucji nadzorującej działalność fiskusa). To bardzo odpowiedzialne zadanie, ponieważ przestępstwa podatkowe zdarzają się w Peru bardzo często. Była także dyrektorem wydziału d/s podatków i polityki fiskalnej Uniwersytetu w Limie. Beatriz Merino kierowała też programem promowania kobiet w Międzyamerykańskim Banku Rozwoju, co zapewnia jej sympatię i szacunek kobiet, które uważają, że ciągle daleko jest w Peru do równouprawnienia płci. W latach 1990-92 była senatorem (przewodziła tam pracom komisji środowiska oraz komisji ds. kobiet) z ramienia partii, której przywódcą był Mario Vargas Llosa. Po rozwiązaniu parlamentu w 1992 r. przez prezydenta Alberto Fujimoriego (słynny autozamach stanu), pani Merino zniknęła na jakiś czas ze sceny politycznej. W 1995 roku została wybrana do jednoizbowego już Kongresu, tym razem jako kandydatka prawicowej populistycznej partii Front Moralności, której głównym celem było odsunięcie Fujimoriego od władzy. Gdy w roku 2000 cel ten został osiągnięty, wycofała się z polityki. Była głównym partnerem w kancelarii prawniczej Merino, van Hasselt & Morales. W 2000 r. kandydowała na urząd wiceprezydenta Peru. 28.VI.2003 r. prezydent Alejandro Toledo powołał ją, jako pierwszą kobietę w historii tego kraju, na urząd premiera (prezesa Rady Ministrów). Pierwsza Peruwianka w fotelu premiera ma opinię liberalnej konserwatystki. Jest bezpartyjna. Posiada więcej niż 13-letnie zawodowe doświadczenie jako kierownik najważniejszych na świecie międzynarodowych korporacji, takich jak Procter & Gamble, specjalistka od prawa własności, przedsiębiorczości i ochrony środowiska oraz  handlu międzynarodowego. Działa w prestiżowych instytucjach z siedzibami w Stanach Zjednoczonych na rzecz dialogu między Amerykami, jest również członkiem grupy działającej na rzecz porozumienia pomiędzy obiema półkulami ziemskimi (najpewniej chodzi tutaj o Północ i Południe). Bardzo wpływowa po względem opiniotwórczym w Peru: przyczynia się do rozwoju firm, edukacji, ochrony środowiska, jest autorytetem dla kobiet. Jest autorem książek : “Peruwiańskie kobiety w prawie XX wieku” i „Małżeństwo i gwałt: debata nad artykułem 1780 peruwiańskiego kodeksy karnego."

EDUKACJA

1964-1965 studiowała literaturę na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim Peru,
1966-1970 studia na Universidad Nacional Mayor de San Marcos w Limie,
1969 bakalaureat (LLB) z prawa na Universidad Nacional Mayor de San Marcos w Limie,
1971 tytuł prawnika (J.D.) na Universidad Nacional Mayor de San Marcos w Limie,
1971-1972 podyplomowe tudia z zakresu prawa podatkowego i ekonomii w London School of Economics,
1976-1977 specjalizowała się w międzynarodowym prawie podatkowym na uniwersytecie w Harvardzie (uzyskała tytuł LLM).

PRZYNALEŻNOŚĆ:

1979- Szkoła Prawnicza w Limie (Colegio de Abogados de Lima, czy chodzi też tutaj o palestrę?),
1984-1989 przewodnicząca Narodowego Stowarzyszenia Producentów Detergentów,
1986-1988 członkini zarządu Narodowego Towarzystwa Przemysłowego.

STYPENDIA, ZASŁUGI I NAGRODY

Burmistrz Miraflores - Kobieta Roku,
Wyróżnienie w Procter & Gamble jako przykład światowego przywództwa wśród 25 000 menedżerów tej firmy,
1970 Stypendium "Mariano Ignacio Prado" na Uniwersytet Londyński za zajęcie pierwszej lokaty pod względem średniej ocen  po 5-u latach nauki w Universidad Nacional Mayor de San Marcos w Limie,
1976 stypendium Fulbrighta na uniwersytet w Harvardzie,
Nagroda Minervy - za wkład na rzecz Kobiety miasta Lima.

PUBLIKACJE I DYSERTACJE

Opublikowała więcej niż 40 artykułów dotyczących ekonomii (własności gospodarczej), kobiet, ochrony konsumentów oraz mediów. Działała w 39 organizacjach na szczeblu narodowym i międzynarodowym w takich organizacjach, jak m. in.: Międzyamerykański Bank Rozwoju, Uniwersytet Johna Hopkinsa, Organizacja Narodów Zjednoczonych (UNFP A, UNIFEM) oraz Światowa Organizacja Zdrowia. Jest autorką takich książek, jak: “Peruwiańskie kobiety w prawie XX wieku” i „Małżeństwo i gwałt: debata nad artykułem 1780 peruwiańskiego kodeksy karnego."

INNE DZIAŁANIA:

1993-  Dialog Międzyamerykański - niezależne forum z siedzibą w Waszyngtonie w USA. Spotykają się tam liderzy Zachodniej Hemisfery, wśród których są byli prezydenci USA i krajów Ameryki Łacińskiej, członkowie rządu, senatorzy, przemysłowcy i intelektualiści,
1997-  członkini Rady Konsultatywnej (Doradczej) w Organizacji Kobiet w Handlu Międzynarodowym (OWIT). Organizacja ta znajduje się w Stanach Zjednoczonych (lub ONZ)  i promuje udział kobiet w handlu międzynarodowym,
1997- członkini zarządu Andyjskiej Komisji Prawniczej (Prawników). Latynoamerykańska instytucja zajmująca się sprawami sądowymi na terenie Andów. Była pierwszą kobietą z Peru, która weszła w skład zarządu tej prestiżowej organizacji międzynarodowej,
1998- członkini zarządu PROLID - organizacji działającej na rzecz przywództwa kobiet. Wspierana przez Międzyamerykański Bank Rozwoju.

DOŚWIADCZENIA ZAWODOWE

2000- dyrektor wydziału d/s podatków i polityki fiskalnej Uniwersytetu w Limie,
I.-VII.2001 dyrektor w jednostce służbowej ds. współpracy zagranicznej na Uniwersytecie w Limie odpowiedzialna za programy wymiany studentów i profesorów oraz badania akademickie z zagranicznymi uniwersytetami.

DZIAŁALNOŚĆ PRAWNICZA

1994-2001 główny partner w kancelarii prawniczej Merino & Reaño (na podstawie licencji) - zdobyła wielkie doświadczenie z zakresu prawa handlowego (kontrakty, podatki, prawo pracy, ustawodawstwo dotyczące ochrony środowiska, nabywanie, fuzje, handel międzynarodowy, inwestycje zagraniczne).

DZIAŁALNOŚĆ PUBLICZNA

VIII.2001-28.VI.2003 nadinspektor Narodowej Administracji Podatkowej (instytucji nadzorującej działalność fiskusa).

DZIAŁALNOŚĆ POLITYCZNA

VII.1990-IV.1992 członkini Senatu (izba wyższa) Peru. Była przewodniczącą komisji d/s Amazonii, ekologii i atmosfery. Uczestniczyła w zakończonej sukcesem kampanii na rzecz ochrony rzeki Rímac, która przepływa przez Limę i jest podstawowym źródłem wody dla miasta. Zaproponowała ustanowienie władzy odpowiedzialnej za tą rzekę. Senat i Izba Reprezentantów zgodziły się na to. Broniła Parku Naturalnego Pacaya - Samiria przed niewłaściwym operacjom naftowym. Podczas tych dwóch lat przewodziła drugiej pod względem efektywności komisji Senatu (było ich tam ponad 50). Popierała w Senacie prawo o koedukacji w publicznych szkołach podstawowych. Była wiceprzewodniczącą komisji zdrowia; członkinią komisji energii i górnictwa, komisji "Pesquería" (?). Zasiadała w stałej komisji. Została wybrana do niej jako jedna z 5 senatorów. Była członkinią także komisji ubezpieczeń społecznych, komisji d/s rodziny i populacji oraz komisji rewizyjnej Kongresu;

VII.1995-VII.2000 członkini (jednoizbowego już) Kongresu. Prezentowała 70 projektów ustawodawczych, z których 39 zostało przyjętych i stały się obowiązującym prawem. Przewodziła tamtejszej komisji d/s kobiet. Popierało ważne prawo dotyczące sankcji za gwałt w Ameryce Łacińskiej. Została ona uznana przez "New York Times" za jedną z najważniejszych prac ustawodawczych na rzecz kobiet. Podczas jej przewodnictwa wprowadzono ważne dla kobiet prawo wprowadzające system kwot wyborczych oraz ustawy na rzecz dziewcząt i młodzieży. Zasiadała w komisji d/s atmosfery, ekologii i Amazonii. Autorka ważnych praw , jak np. ustawy o zasobach naturalnych, ustawy o chronionych terytoriach naturalnych, ustawy o utworzeniu Narodowego Funduszu Atmosferycznego, a także odpowiednich dyspozycji karnych. Zasiadała także w komisji budżetowej. Była autorką opinii opozycji o ustawie budżetowej na rok 1998. Była członkinią następujących komisji: "Pesquería" (?), energii i górnictwa, przemysłu i handlu, spraw zagranicznych i międzyparlamentarnych. Była członkinią i przewodniczącą komisji d/s kobiet. Zasiadała także w innych komisjach: zasobów ludzkich i sportu; reform; sprawiedliwości; konstytucyjnej; edukacji, kultury i sportu; budżetu (w 1999 r.),
     
IV.2000 kandydatka na wiceprezydenta Peru z ramienia Somos Perú (My jesteśmy Peru, SP). Kandydatem na prezydenta był dr Alberto Andrade,

28.VI-15.XII.2003 premier Peru.

12.XII.2003 r. prezydent Alejandro Toledo poprosił ją i jej liczący piętnaście osób gabinet o rezygnację z zajmowanego stanowiska. Przyczyną nacisku prezydenta na panią premier była pogłoska, że jest ona lesbijką. Merino uważa, że to jej rywal polityczny rozpuścił wieści o jej homoseksualiźmie, zgłaszając tą informację Kościołowi Katolickiemu. Jako dowód na jej homoseksualizm, został przedstawiony fakt, że pani premier posiada na wspólność i dzieli dom z długoletnią przyjaciółką. Pani premier Merino cieszy się popularnością wśród ponad 50% swych rodaków. Mówi po angielsku i płynnie czyta po francusku. Jest członkinią Rady Kobiet-Światowych Przywódców, organizacji mającej swoją siedzibę w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda. Rada zamierza “zachęcać młode kobiety do starań o przywódcze role w rządach”. 29.IV.2005 r. Alberto Andrade, lider partii Somos Perú (SP) powiedział, że jest możliwe, że była pani premier będzie w 2006 r. kandydatką jego partii na prezydenta. We wrześniu 2005 r. Kongres wybrał ją na urząd rzeczniczki praw obywatelskich, co zakończyło temat jej kandydowania na prezydenta. Funkcję tę, również jako pierwsza kobieta w historii Peru, objęła 29.IX.2005 r. Jej kadencja upływa we IX.2010 r. 29.X.2009 r. została pierwszą przewodniczącą Iberoamerykańskiej Federacji Rzeczników Praw Obywatelskich (FIO).