KANDYDATKI NA PREZYDENTA 1870-1990
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Arlette Laguiller

Urodziła się 18.III.1940 r. w rodzinie robotniczej w Les Lilas (przedmieście Paryża). Rozpoczęła pracę zarobkową w wieku 16 lat jako kasjerka w banku Credit Lyonnais. W 1960 roku, w reakcji na wojnę algierską wstąpiła do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej (PSU) a następnie do trockistowskiej grupy Głos Robotniczy (Voix Ouvriere). W 1968 roku wstąpiła do Lutte Ouvriere (Walki Robotniczej), w 1973 roku została rzecznikiem prasowym partii a od 1979 r. stoi na czele. Walka Robotnicza współtworzy międzynarodową strukturę pod nazwą Internacjonalistyczna Unia Komunistyczna ( Internationalist Communist Union - ICU). ICU jest międzynarodowym nurtem, który zrzesza kilka organizacji na świecie. Są to, oprócz francuskiej Lutte Ouvriere, organizacja Combat Ouvriere na Martynice i Guadelupie, Afrykańska Unia Internacjonalistycznych Robotników Komunistycznych (UATCI) na Wybrzeżu Kości Słoniowej (działa ona też wśród afrykańskich imigrantów we Francji), Rewolucyjna Organizacja Robotnicza (ORT) na Haiti,, brytyjska organizacja znana pod nazwą Workers Fight wydająca pismo o tej samej nazwie oraz dwumiesięcznik Class Struggle, organizacja turecka wydająca pismo Sinif Mucadelesi (Walka Klas), oraz amerykańska wydająca pismo The Spark. Z tendencją tą współpracują także aktywiści w Hiszpanii (Lucha de Clase) i Rosji. Walka Robotnicza nawiązując do pryncypiów marksizmu i leninizmu. W następnym czasie była jedną z przywódców dwumiesięcznego strajku, który sparaliżował bank Credit Lyonais. Była kandydatką Lutte Ouvriere w wyborach prezydenckich w 1974 (w wyborach tych na Arlette Laguiller głosowało 2,35% wyborców (601 519 głosów) - zajęła wtedy piąte miejsce), 1981 (zajęła szóste miejsce z 2.3 % głosów [668 057 głosów], 1988 (w tych wyborach prezydenckich Laguiller dostała 1,99% (606 017) głosów - zajęła ósme miejsce), 23.IV.1995 (w tych wyborach, Arlette Laguiller, jako wspólna kandydatka Walki Robotniczej i Związku Rewolucyjnych Komunistów, otrzymała 5,13% głosów, co oznacza, że głosowało na nią 1 615 552 [milion sześćset piętnaście tysięcy pięciuset pięćdziesięciu dwóch obywateli Francji!] i był to największy do tamtej pory sukces tej formacji), 21.IV.2002 roku (zajęła piąte miejsce z 5.77 % głosów) i 22.IV.2007 r. (9. miejsce z 1,33% głosów). Po czterdziestu latach pracy poszła na wcześniejszą emeryturę. Dzisiaj jest radną w samorządzie Les Lilas, radną w samorządzie centrum Paryża. W 1999 r. została członkinią Parlamentu Europejskiego. Mieszka w zwykłym komunalnym mieszkaniu na przedmieściach Paryża. Jest zwolenniczką bolszewickiej doktryny obalenia kapitalizmu. "Arlette L'Inoxydable" "nierdzewna Arlette" cieszy się dużą sympatią osobistą Francuzów. Traktowana jest jako kandydat o ekscentrycznych poglądach ale też jako osoba wyjątkowo uczciwa i prostolinijna wśród francuskich polityków.