KANDYDATKI NA
PREZYDENTA 1870-1990
PRZYWÓDCZYNIE PARTII
Arlette Laguiller
Urodziła się 18.III.1940 r. w
rodzinie robotniczej w Les Lilas (przedmieście Paryża). Rozpoczęła pracę
zarobkową w wieku 16 lat jako kasjerka w banku Credit Lyonnais. W 1960 roku, w
reakcji na wojnę algierską wstąpiła do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej
(PSU) a następnie do trockistowskiej grupy Głos Robotniczy (Voix Ouvriere). W
1968 roku wstąpiła do Lutte Ouvriere (Walki Robotniczej), w 1973 roku została
rzecznikiem prasowym partii a od 1979 r. stoi na czele. Walka Robotnicza współtworzy
międzynarodową strukturę pod nazwą Internacjonalistyczna Unia Komunistyczna
( Internationalist Communist Union - ICU). ICU jest międzynarodowym nurtem, który
zrzesza kilka organizacji na świecie. Są to, oprócz francuskiej Lutte
Ouvriere, organizacja Combat Ouvriere na Martynice i Guadelupie, Afrykańska
Unia Internacjonalistycznych Robotników Komunistycznych (UATCI) na Wybrzeżu Kości
Słoniowej (działa ona też wśród afrykańskich imigrantów we Francji),
Rewolucyjna Organizacja Robotnicza (ORT) na Haiti,, brytyjska organizacja znana
pod nazwą Workers Fight wydająca pismo o tej samej nazwie oraz dwumiesięcznik
Class Struggle, organizacja turecka wydająca pismo Sinif Mucadelesi (Walka
Klas), oraz amerykańska wydająca pismo The Spark. Z tendencją tą współpracują
także aktywiści w Hiszpanii (Lucha de Clase) i Rosji. Walka Robotnicza nawiązując
do pryncypiów marksizmu i leninizmu. W następnym czasie była jedną z przywódców
dwumiesięcznego strajku, który sparaliżował bank Credit Lyonais.
Była kandydatką Lutte Ouvriere w wyborach prezydenckich w 1974 (w wyborach
tych na Arlette Laguiller głosowało 2,35% wyborców (601 519 głosów) - zajęła
wtedy piąte miejsce), 1981 (zajęła szóste miejsce z 2.3 % głosów [668 057
głosów], 1988 (w tych wyborach prezydenckich Laguiller dostała 1,99% (606
017) głosów - zajęła ósme miejsce), 23.IV.1995 (w tych wyborach, Arlette
Laguiller, jako wspólna kandydatka Walki Robotniczej i Związku Rewolucyjnych
Komunistów, otrzymała 5,13% głosów, co oznacza, że głosowało na nią 1
615 552 [milion sześćset piętnaście tysięcy pięciuset pięćdziesięciu dwóch
obywateli Francji!] i był to największy do tamtej pory sukces tej formacji),
21.IV.2002 roku (zajęła piąte miejsce z 5.77 % głosów) i 22.IV.2007 r. (9.
miejsce z 1,33% głosów). Po
czterdziestu latach pracy poszła na wcześniejszą emeryturę. Dzisiaj jest
radną w samorządzie Les Lilas, radną w samorządzie centrum Paryża. W 1999 r. została członkinią
Parlamentu Europejskiego. Mieszka w zwykłym komunalnym mieszkaniu na przedmieściach
Paryża. Jest zwolenniczką bolszewickiej doktryny obalenia kapitalizmu. "Arlette
L'Inoxydable" "nierdzewna Arlette" cieszy się dużą sympatią
osobistą Francuzów. Traktowana jest jako kandydat o ekscentrycznych poglądach
ale też jako osoba wyjątkowo uczciwa i prostolinijna wśród francuskich polityków.