Antonia Młodsza
Urodziła się 31.I.36 r. p.n.e.
jako córka Marka Antoniusza i Oktawii Młodszej. W
16 roku p.n.e. poślubiła Druzusa I -- syna cesarzowej Liwii,
żony Augusta, z jej pierwszego małżeństwa, młodszego brata cesarza
Tyberiusza (panował w latach 14-37). Będąc
matką Germanika i Klaudiusza, babką Kaliguli i prababką Nerona jest przykładem
kobiety, która w okresie pryncypatu zajmowała równie prominentną i wpływową
pozycję jak mężczyźni (w latach 14-37).
W latach 29 do 32 w jej domu wychowywał się późniejszy cesarz Kaligula i między
innymi dzięki temu uniknął zagłady, która spotkała jego rodzinę z rąk
Tyberiusza i Sejana. Antonia też zdołała
przekonać Tyberiusza, że Sejan dąży do objęcia władzy i spowodowała zgubę
znienawidzonego dowódcy gwardii pretoriańskiej.
Odziedziczyła po ojcu Marku Antoniuszu przywiązanie do Egiptu i wprowadzała
do Rzymu hellenistyczny styl królewski. W 37
r., po objęciu władzy przez Kaligulę, otrzymała tytuł Augusty, została kapłanką
kultu Augusta i korzystała z wszystkich przywilejów westalek.
Nadzorowała krąg
książąt i księżnych oraz brała udział w politycznym zachowywaniu granic imperium
rzymskiego i spraw państw zależnych.
01.V.37 r. prawdopodobnie została przez Kaligulę zmuszona do popełnienia
samobójstwa.