MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH 

Anna Lindh

Urodzona 19.VI.1957 r. w Enskede jako Ylva Anna Maria Lindh. Jej mężem był Bo Holmberg, z którym miała dwóch synów.
1977-79 członkini rady miejskiej w Enköping,
1977-80 przewodnicząca Młodej Ligi Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej (SAP) w dystrykcie Uppsali,
1981-83 przewodnicząca Rady Narodowej Szwedzkich Organizacji Młodzieżowych,
1982 zdobywa bakalaureat z prawa na uniwersytecie w Uppsali,
1982-83 pracuje jako urzędniczka w sądzie miejskim w Sztokholmie,
1982-85 członkini Riksdagu (parlamentu) i stałej komisji parlamentarnej ds. podatków,
1984-90 przywódczyni Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Ligi Młodzieżowej,
1986-90 przewodnicząca Rady Rządowej ds. Alkoholu i Narkotyków,
1987-89 wiceprzewodnicząca Międzynarodowej Unii Młodzieżówek Socjalistycznych (IUSY),
1991- członkini Komitetu Wykonawczego SAP,
1991-94 - wiceburmistrzyni Sztokholmu oraz przewodnicząca tamtejszego miejskiego komitetu ds. kultury, komitetu ds. czasu wolnego oraz przewodnicząca stołecznego Teatru Miejskiego,
1992-94 przewodnicząca komitetu ds. wewnętrznych w Partii Europejskich Socjalistów (PES),
1994-98 minister ochrony środowiska,
1998- ponownie członkini Riksdagu,
06.X.1998-11.IX.2003 minister spraw zagranicznych,
VI-VIII.1999 pełniąca obowiązki ministra ds. pomocy rozwojowej, azylu i imigracji.

W roku 1976 zakończyła naukę w gimnazjum w Enköping. Potem, w latach 1976-1982, studiowała prawo na Uniwersytecie w Uppsali. Działalność publiczną zaczynała już jako dwunastolatka. W 1977 r. została radną gminną w Enköping (funkcję tę pełniła do roku 1979), a w 1982 r. - posłanką do parlamentu. W karierze politycznej przeszła typową dla Szwecji ścieżkę i już na początku została uznana za "wschodzącą gwiazdę" socjaldemokratów. W latach 1984-90 była przewodniczącą Socjaldemokratycznego Związku Młodzieży. Od 1991 r. była członkiem komitetu wykonawczego Partii Socjaldemokratycznej. W latach 1991-94 była wiceburmistrzem Sztokholmu i we władzach miasta przewodniczyła komisji ds. kultury i rozrywki. Na arenie międzynarodowej w latach 1987-89 Lindh, która znała angielski i francuski, była wiceprzewodniczącą Międzynarodowego Związku Młodzieży Socjalistycznej. W latach 1992-94 kierowała komitetem spraw wewnętrznych Europejskiej Partii Socjalistów. Z wykształcenia prawniczka, karierę polityczną rozpoczęła Lindh w szeregach młodych socjaldemokratów. Szybko została zauważona na scenie krajowej, na międzynarodowej arenie politycznej została doceniona, gdy na początku 2001 r. objęła przewodnictwo w radzie ministrów spraw zagranicznych Unii Europejskiej. Należąca do bliskich współpracowników Goerana Perssona, Lindh stanęła na czele MSZ w X.1998 r., po wyborach parlamentarnych, wygranych przez socjaldemokratów. Przedtem zajmowała stanowisko ministra środowiska w jego poprzednim rządzie (1994-98). Jej awans na szefa dyplomacji uznawany był za punkt wyjścia do objęcia funkcji premiera. Należała do euroentuzjastów i głównych zwolenników włączenia Szwecji do strefy euro. Była jednym z najaktywniejszych polityków w kampanii przed planowanym na niedzielę referendum w sprawie przystąpienia do wspólnej waluty. Na forum UE zawsze wypowiadała się zdecydowanie w kwestiach praw człowieka, na które Szwecja tradycyjnie jest wyczulona. Prezydenta George'a W. Busha nazwała "samotnym szeryfem" za dążenie do wojny z Irakiem. Krytykowała obecne przewodnictwo Włoch w Unii, oceniając, że premier Silvio Berlusconi nie cieszy się szerokim poparciem. Prywatnie była miłośniczką teatru i sztuki. Wiele też podróżowała, nie tylko służbowo. Jej mężem był Bo Holmberg, były socjaldemokratyczny minister spraw wewnętrznych, z którym miała dwóch synów Filipa i Davida. Szczególnie zainteresowana była Azją i Japonią. 10.IX.2003 r. około godziny 16 została zaatakowana w centrum Sztokholmu, w domu towarowym NK (Nordiska Kompaniet), gdzie robiła zakupy. Serb Mihajlo Mihajlovic ranił ją nożem w klatkę piersiową, brzuch i nadgarstek. Została przewieziona do szpitala, gdzie została poddana operacji. Chirurdzy przez osiem godzin walczyli o jej życie, niestety bez powodzenia. Operacja w sztokholmskim szpitalu Karolinska zakończyła się o godz. 1.00. Lekarze poinformowali, że rany zadane przez napastnika spowodowały ciężkie uszkodzenia wątroby i rozległe krwotoki wewnętrzne. Zgon nastąpił o godzinie 5.29. w dniu 11.IX.2003. Emily von Sydow, wybitna szwedzka dziennikarka, nazwała ją "najwybitniejszym politykiem klasy europejskiej, którego kiedykolwiek wydała Szwecja". Koffi Annan, sekretarz generalny ONZ, powiedział: "Szwecja straciła wielkiego i odnoszącego sukcesy ministra spraw zagranicznych, wielką Szwedkę i Europejkę. Ja także straciłem bliskiego przyjaciela, podobnie jak Narody Zjednoczone". Anna Lindh była jednym z najpopularniejszych polityków w swym kraju. Premier Göran Persson, w jednym z wywiadów, powiedział, że zamierzał ustąpić ze stanowiska w 2005 r. i przekazać jej urząd szefa rządu.