PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 2001-2010

Alees Thomas Samaan

Jej rodzina przybyła w XIX wieku do Bahrajnu z Iraku. Ukończyła Brytyjsko-Libański College Zawodowy w Bejrucie. Uzyskała następujące dyplomy: z zakresu produkcji radiowej i telewizyjnej w British Broadcasting Corporation (BBC) w Londynie, z zarządzania w Gulf Technical College w Bahrajnie, z administracji szpitalnej w National Health Service w Londynie. Ukończyła szkolenie pedagogiczne na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w USA. Pani Samaan pracowała jako nauczycielka w Amerykańskiej Szkole Misyjnej, dla Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom (UNICEF) w Bahrajnie i Omanie oraz jako producentka, prezenterka i dyrektorka programów radiowych w religijnej stacji radiowej w Bejrucie w Libanie. Była wydawczynią, producentką i prezenterką wiadomości w stacjach radiowych i telewizyjnych Bahrajnu. Pracowała także w tamtejszym Ministerstwie Zdrowia jako dyrektorka Departamentu Szkolenia oraz jako kierowniczka odpowiedzialna za szkolenia lokalne i zagraniczne. W XI.2002 r. została wybrana  do Szury, wyższej izby dwuizbowego parlamentu Bahrajnu, przez samego emira Hamada ben Isę al Khalifa. To on bowiem osobiście wskazuje wszystkich jego 40 członków. 40 pozostałych deputowanych z izby niższej wybieranych jest w wyborach, jak na arabskie standardy, demokratycznych. W sumie w obu izbach bahrajńskiego parlamentu zasiada sześć kobiet, z czego pięć nominowanych przez emira. 19.IV.2005 r. przez kilka godzin pełniła obowiązki przewodniczącej Szury (która ma dość małe uprawnienia i tylko doradza emirowi). Była pierwszą kobietą i pierwszą osobą wyznania chrześcijańskiego na takim stanowisku w historii Bahrajnu (i, jako chrześcijanka, w historii krajów islamskich). Stało się tak na skutek tego, iż przewodniczący parlamentu i jego dwaj zastępcy byli nieobecni. Zgodnie z regulaminem, wówczas obradom przewodniczy członek z najstarszym stażem. A tak się złożyło, że była nim pani Samaan. Jest to niewątpliwie sukces i postęp w prawach kobiet i chrześcijan. Kiedy Alees Samaan ruszyła ku trybunie, koledzy zaczęli jej bić brawo. Po skończeniu sesji pchali się do mównicy, by zrobić sobie z nią pamiątkowe zdjęcie. Wiadomość o tym wydarzeniu trafiła nie tylko na pierwsze strony bahrajńskich gazet, ale i do panarabskiej "Al Hayat" z Londynu. W XII.2006 r., również jako pierwsza kobieta w historii Bahrajnu, została drugą wiceprzewodniczącą Szury.