Al Shifaa bint Abdallah al Qurashiyah al Adawiyah
Matką jej była Fatima bint Wahb. Jej prawdziwym imieniem było Laila. "Al Shifaa" oznacza lekarkę. Należała do klanu Adiy w plemieniu Kurajszytów rządzących Mekką. Wyszła za mąż za Abu Hathmę ibn Hudyfę, z którym miała Sulejmana ibn Abi Hathmę i Masruqa ibn Hudhayfę. Przyjęła islam jeszcze przed hidżrą w 622 r. Wtedy było to jeszcze niebezpieczne. Udała się z Mekki do Medyny z synem Sulejmanem. Uczyła innych, kobiety (w tym Hafsę, żonę Mahometa) i mężczyzn, pisać. Mahomet często odwiedzał ją w domu. Założyciel islamu zmarł w 632 r. W 634 r. drugim kalifem został Umar ibn al-Chattab (Omar I). Bardzo szanował Al Shifaę za jej charakter, kompetencję i rady. Mianował ją qadi hisba (nadzorczynią wag i miar) na rynku w Medynie. Była najprawdopobniej pierwszą w historii islamu kobietą piastującą stanowisko w administracji publicznej. Wydawała fatwy w sprawach religijnych. Al Shifaa jest autorką wielu hadisów.