Adelajda Kliwijska
Urodziła się około 1170 r. jako córka hrabiego Dytryka III z Kleve i Adelajdy von Sulzbach. W 1186 r. wyszła za mąż za hrabiego Holandii i Zelandii Dytryka VII. Około 1189 r. przyszła na świat ich córka Adelajda (Ada). Mieli jeszcze dwie córki, które nie dożyły dorosłości. Jej matka od około 1190 r. stała się bardzo prominentną postacią w hrabstwach Holandii i Zelandii. Była pierwszą żoną władcy tych hrabstw, którą określano "hrabiną", a nie tylko "żoną" (uxor or coniunx). Często podpisywała dekrety wraz z mężem. Dytryk prawdopodobnie przygotowywał ją do roli regentki w imieniu córki. W 1195 r. stanęła na czele armii, która broniła hrabstwa Holandii przed najazdem jej szwagra, Wilhelma. Dytryk VII zmarł po chorobie 04.XI.1203 r. Jeszcze przed tym wydarzeniem Adelajda wydała swą córkę za mąż za Ludwika II von Looz, hrabiego von Rieneck-Looz. Miała nadzieję, że to on i jej córka zostaną sukcesorami Dytryka. Doprowadziło to do wojny z Wilhelmem o sukcesję. Adelajda Kliwijska używała tytułu hrabiny Holandii nawet po tym, gdy w 1210 r. Wilhelm przyjął tytuł hrabiego Holandii i Zelandii. Adelajda zmarła po 1241 r. Nie wiadomo, gdzie spędziła ostatnie lata swego życia.