WŁADCZYNIE 1081-1100

Adela z Blois

Urodziła się ok. 1062 r. jako córka Matyldy Flandryjskiej i Wilhelma Zdobywcy. Była ulubioną siostrą króla Anglii Henryka I. Była bardzo uduchowioną i wykształconą kobietą. Znała łacinę. Między 1080 a 1084 r. poślubiła Stefana Henryka, dziedzica hrabiego Blois. W 1089 r. Stefan został hrabią Blois, Chartres i Meaux. Był jednym z najbogatszych ludzi swoich czasów. Mieli z Adelą 12 dzieci:

- Wilhelma (hrabiego Chartres),

- hrabiego Teobalda II z Szampanii,

- Ottona z Blois,

- Stefana z Blois,

- Łucję-Mahaut,

- Agnieszkę z Blois,

- Eleonorę z Blois,

- Alicję z Blois,

- Lithuisę z Blois,

- Henryka z Blois,

- Humberta,

- Filipa (biskupa Chalons).

Adela po raz pierwszy była regentką w imieniu męża w latach 1095-1098, gdy ten przebywał na pierwszej wyprawie krzyżowej. Kiedy wrócił okryty niesławą żona zmusiła go do powrotu na Wschód, by dopełnił swego ślubu i zobaczył Jerozolimę. Regentką została ponownie w 1101 r., gdy Stefan udał się na małą wyprawę krzyżową. Kontynuowała rządy po śmierci Stefana Henryka, która nastąpiła 19.V.1102 r. w bitwie pod Ramlą. Władała w imieniu swoich dzieci, które były jeszcze nieletnie. W 1109 r. oddała władzę. W 1120 r. wycofała się do Marcigny. Zmarła 08.III.1137 r. Dziś Kościół Katolicki czci jej pamięć 24.II jako świętej.